غده تیموس

غده تیموس یکی از اجزای سیستم لنفاوی است که در پشت استخوان سینه و بین ریه ها قرار دارد و فقط تا بزرگسالی به کار خود ادامه می دهد. بعد از بلوغ ، به تدریج اندازه تیموس کاهش می یابد و بافت های آن با چربی جایگزین می شوند. در این مقاله ساختار و آناتومی این غده ، عملکرد آن در بدن و بیماری های تیموس را توضیح می دهیم.

غده تیموس کجاست؟

غده تیموس در قسمت بالای قفسه سینه ، پشت جناغ ، بین ریه ها و مقابل قلب قرار دارد. دو لوب تیموس از زیر غده تیروئید گلو تا غضروف دنده چهارم امتداد دارد. این اندام از پریکارد امتداد دارد و از شریان آئورت و عروق بزرگ با لایه احشایی جدا می شود. رگ ساب کلاوین حتی ممکن است به تیموس وارد شده باشد (حروف دیگر از رگ مادون قرمز یا ورید تحت فکی باقی مانده اند). این رگ بزرگ در دو طرف قفسه سینه قرار دارد. در گلو ، تیموس در جلو و اطراف نای و پشت “عضله استرنوهایوئید” و “عضله استرنوتیروئید” قرار دارد.

آناتومی میکرو تیموس

همانطور که گفته شد ، تیموس دارای دو لوب است که در وسط به هم متصل می شوند. رگ های خونی در وسط این دو لوب دیده می شود. کپسولی که این غده را احاطه کرده است حاوی یک قشر غنی از سلول است که در یک بافت میانی متراکم واقع شده است. هر لوب به دو لوبول کوچکتر با شعاع نیم تا 2 میلی متر تقسیم می شود که رگهای کپسول بین تیغه های این لوبول ها قرار گرفته است. قشر از تیموسیت ها و سلول های اپیتلیال تشکیل شده است. تیموسیت ها توسط شبکه ای از سلول های اپیتلیال پوشانده می شوند که در انتها منشعب می شوند.

سلولهای غده تیموس

سه نوع سلول در غده تیموس وجود دارد:

سلولهای اپیتلیال: لایه های خارجی بدن یا اندام های داخلی را بپوشانید.
“سلولهای کولچیتسکی”: سلولهای ترشح کننده هورمون یا سلولهای عصبی و غدد درون ریز در تیموس.
تیموسیت ها: سلول هایی که طی مراحل در تیموس به لنفوسیت های T بالغ تبدیل می شوند.
سلولهای دیگر با تراکم پایین در تیموس شامل برخی از ماکروفاژها ، سلولهای دندریتیک و تعداد کمی لنفوسیت هستند که آنتی بادی تولید می کنند. غده تیموس همچنین دارای سلولهای عضلانی به نام “میوئید” است.

انتقال خون به تیموس
مویرگها و رگهای خونی متعددی بین دیواره های لوبار تیموس قرار دارند که سلول ها و مواد مغذی را بین خون و بافت تیموس حمل می کند.

شريان تيموس: شريان هاي تأمين كننده خون تيموس شاخه هاي شريان توراسيك ، شريان هاي تيروئيد تحتاني و شاخه هاي شريان هاي تيروئيد برتر هستند. شاخه ها به تیموس می رسند و سپس به سپتوم ، کپسول در ناحیه بین قشر و مدولا می روند یا مستقیماً وارد کپسول می شوند.
ورید تیموس: ورید براکیوسفالیک سمت چپ (ورید بازویی) ، ورید داخلی قفسه سینه و وارد شریانهای تیروئید تحتانی و گاهی مستقیماً به ورید اجوف فوقانی می باشید.
عروق لنفاوی تیموس: عروق لنفاوی به راحتی از تیموس خارج می شوند و به عروق و رگها می پیوندند. مایع لنفاوی به غدد لنفاوی جفت مایع ، نای و براکیوسفالیک جریان دارد.
مویرگهای تیموس: مویرگهای تیموس فاقد اندوتلیوم متخلخل (دیواره داخلی) و یک لایه پایه ضخیم هستند که باعث نفوذ آنها به پروتئین ها می شود.

سد خون تیموس چیست؟
در قشر تیموس ، شریان ها تعداد زیادی ساختار پیچیده و منحنی را که با سلول های اندوتلیال و گلبول های سفید خون (لنفوسیت ها و ماکروفاژها) در ارتباط است تشکیل می دهند که در مجموع سد خون تیموس را تشکیل می دهند. این سد خونی از تماس مستقیم سلولهای تیموس با خون و ایجاد آپوپتوز در لنفوسیتهای نابالغ جلوگیری می کند. سد خون تیموس از بخشها و سلولهای زیر تشکیل شده است:

سلولهای اندوتلیال قشر (مربوط به لایه داخلی مویرگ ها)
غشای پایه اندوتلیال
یک لایه نازک از بافت همبند.
غشای پایه سلولهای اپیتلیال شبکیه نوع 1
سلول های شبکه ای اپیتلیال نوع 1