هورمون های شادی

هورمون ها و انتقال دهنده های عصبی به طور کلی از یک سو احساسات ما را متعادل می کنند و از سوی دیگر تحت تأثیر سبک زندگی و عوامل مرتبط با آن قرار می گیرند. اگرچه سبک زندگی و عوامل مرتبط با آن می توانند حس خوشبختی فرد را در طول زندگی وی بسیار تحت تأثیر قرار دهند که وابسته به هورمون های شادی است.  در سال 2008 روانشناسان مطالعه ای انجام دادند که نشان داد پیشینیان ارثی می توانند تا 50٪ بر شادی ما تأثیر بگذارند. با این حال ، بر اساس آنچه محققان در طول سالها به دست آورده اند ، حتی اگر به طور طبیعی ، سطح شادی فرد بسیار کم باشد ، آن شخص همچنان قادر به انتخاب و دستیابی به زندگی شاد و آینده ای روشن خواهد بود.

1. دوپامین
این انتقال دهنده عصبی سیستم پاداش را در مغز شما هدایت می کند. وقتی مدیر یا همکارانتان از شما تعریف می کنند ، مغز شما در واقع دوپامین خوشمزه ای به سمت شما پرتاب می کند و سپس شما را با احساس جذابیت شادی پر می کند. این احساس همچنین باعث می شود رفتاری خوشایند داشته باشید. دوستان عزیز ، اگر اهداف واقعی را دنبال کنید ، می توانید دوپامین را افزایش دهید. اهداف کوتاه مدت قابل دستیابی را برای خود تعیین کنید و از دستیابی به این اهداف با دریافت دوپامین بیشتر خوشحال باشید. می توانید با اهداف بسیار کوچک شروع کنید. میز کار خود را مرتب کرده و از نظافت آن لذت ببرید. به برنامه های کوتاه مدت م effectiveثر پایبند باشید و در صورت انجام این کار ، از مغز خود دوپامین و پاداش شاد دریافت کنید. فعالیت های سالم و لذت بخشی پیدا کنید که تأثیر مثبتی در زندگی شما داشته باشد تا بتوانید واقعاً خوشبختی را تجربه کنید.

2. سروتونین
این انتقال دهنده عصبی و تقویت کننده روحیه ضد افسردگی است و به عنوان “مهار کننده انتخابی جذب مجدد سروتونین” شناخته می شود که سطح این ماده را در مغز افزایش می دهد. طبیعی ترین و البته م theثرترین راه افزایش سروتونین ورزش روزانه است. یکی از دلایلی که پیاده روی یا ورزش باعث می شود احساس بهتری داشته باشید وجود این انتقال دهنده عصبی شگفت انگیز است. بنابراین ورزش و راه رفتن را متوقف نکنید. اگر احساس می کنید که مصمم هستید هر زمان که خواستید به باشگاه بروید یا پیاده روی کنید ، احساس تنبلی خواهید کرد ، سروتونین و عملکرد آن را بخاطر بسپارید.

3. اکسی توسین

اکسی توسین هم انتقال دهنده عصبی است و هم هورمون شادی. محققان دانشگاه کلارمونت در کالیفرنیا تحقیقات زیادی درباره این هورمون انجام داده اند که اغلب از آن با عنوان “هورمون عشق” و تأثیرات آن بر زنان یاد می شود. این مطالعات نشان می دهد که عملکرد این هورمون و انتقال دهنده عصبی به طور مثر با رضایت از زندگی ارتباط دارد. شایان ذکر است که این هورمون بیش از مردان در فیزیولوژی و شادی زنان نقش مهمی دارد. دوستان عزیزم به یاد داشته باشید که بودن در کنار دیگران ، خانواده و دوستان نزدیک و نزدیکان شما ترشح اکسی توسین را تحریک می کند. به خاطر داشته باشید که استرس همچنین محرک اکسی توسین است. بنابراین با استرس خود نیز مقابله کنید.

4. پروژسترون
این هورمون روی کمیت و کیفیت خواب شما تأثیر می گذارد و باعث می شود آرام بخوابید. پروژسترون از اضطراب ، تحریک پذیری و تغییرات خلقی در افراد جلوگیری می کند. سطح این هورمون در زنان بعد از 40-35 سال و با شروع یائسگی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و اگر همراه با استرس بیش از حد و عدم تغذیه سالم باشد ، این کاهش بیشتر خواهد شد. دکتر سارا گوتفرید ، نویسنده هورمون درمانی ، معتقد است که مراقبت از خود و تغذیه راهی بهتر برای تعادل سطح هورمون ها نسبت به درمان هورمون درمانی است. به عبارت دیگر ، از آنجا که پیشگیری همیشه بهتر از درمان است ، به جای اینکه بخواهیم کمبود این هورمون ها را با مصرف هورمون به عنوان دارو جبران کنیم ، می توانیم با مراقبت خوب از خود و داشتن یک رژیم غذایی سالم ، از بروز آن جلوگیری کنیم.